کد مطلب:190853 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:143
وصیت 01
قال مالك بن أنس؛ من وصایا جعفر بن محمد الصادق علیه السلام لسفیان الثوری: یا سفیان! اذا أنعم علیك بنعمة فأحببت بقائها فأكثر من الحمد و الشكر علی الله، قال الله عزوجل فی كتابه العزیز: (لئن شكرتم لأزیدنكم) [1] و اذا استبطأت الرزق فأكثر من الاستغفار، فان الله عزوجل قال فی كتابه: (استغفروا ربكم انه كان غفارا- یرسل السماء علیكم مدرارا- و یمددكم بأموال و بنین (یعنی فی الدنیا) و یجعل لكم جنات) [2] یعنی فی الآخرة.
یا سفیان! اذا أحزنك أمر من سلطان أو غیره فأكثر من قول «لا حول و لا قوة الا بالله» فانها مفتاح الفرج و كنز من كنوز الجنة [3] .
[ صفحه 128]
مالك بن انس - فقیه اهل مدینه - می گوید: امام صادق علیه السلام به سفیان ثوری چنین وصیت كرد:
ای سفیان! هرگاه خداوند نعمتی به تو داد و دوست داشتی باقی بماند، زیاد شكر آن نعمت را به جا آور. خداوند در كتاب عزیزش (قرآن) می فرماید: «اگر شكر به جا آورید، نعمت شما را افزون می كنم.» و هر گاه روزی ات دیر می رسد، زیاد استغفار كن؛ چرا كه خدای عزوجل در كتابش فرمود: «از خدا طلب بخشش كنید كه او بسیار آمرزنده است، تا باران های بركت آسمان را پی درپی بر شما فرستد، و شما را با اموال و فرزندان (در دنیا) كمك كند و باغ های سرسبز و نهرهای جاری (در آخرت) در اختیارتان قرار دهد.
ای سفیان! هرگاه كاری - از ناحیه ی حاكم زمان یا غیر او - تو را ناراحت كرد، زیاد این سخن را بگو: «لا حول و لا قوة الا بالله» ؛ چرا كه این سخن كلید گشایش و گنجی و زائدات از گنج های بهشت است.
محضر و مجلس ائمه ی اطهار علیهم السلام همیشه مملو از علم و دانش و فضیلت است. اصحاب امامان می گویند: هر وقت شرفیاب می شدیم، بر علم و دانش ما افزوده می شد و از راهنمایی های آنان كمال استفاده را می بردیم. در این وصیت، می بینیم كه امام صادق علیه السلام به سه راهنمایی بزرگ و حیاتی اشاره می نماید، كه اهمیت به سزایی در زندگی همه ی اقشار جامعه دارد. هر كس كه دوست دارد همیشه دارای نعمتهای فراوان بوده و از
[ صفحه 129]
غم و اندوه به دور باشد، باید به این وصیت عمل نماید، تا همیشه سربلند باشد.
یا سفیان! اذا أحزنك أمر من سلطان أو غیره فأكثر من قول «لا حول و لا قوة الا بالله» فانها مفتاح الفرج و كنز من كنوز الجنة [3] .
[ صفحه 128]
مالك بن انس - فقیه اهل مدینه - می گوید: امام صادق علیه السلام به سفیان ثوری چنین وصیت كرد:
ای سفیان! هرگاه خداوند نعمتی به تو داد و دوست داشتی باقی بماند، زیاد شكر آن نعمت را به جا آور. خداوند در كتاب عزیزش (قرآن) می فرماید: «اگر شكر به جا آورید، نعمت شما را افزون می كنم.» و هر گاه روزی ات دیر می رسد، زیاد استغفار كن؛ چرا كه خدای عزوجل در كتابش فرمود: «از خدا طلب بخشش كنید كه او بسیار آمرزنده است، تا باران های بركت آسمان را پی درپی بر شما فرستد، و شما را با اموال و فرزندان (در دنیا) كمك كند و باغ های سرسبز و نهرهای جاری (در آخرت) در اختیارتان قرار دهد.
ای سفیان! هرگاه كاری - از ناحیه ی حاكم زمان یا غیر او - تو را ناراحت كرد، زیاد این سخن را بگو: «لا حول و لا قوة الا بالله» ؛ چرا كه این سخن كلید گشایش و گنجی و زائدات از گنج های بهشت است.
محضر و مجلس ائمه ی اطهار علیهم السلام همیشه مملو از علم و دانش و فضیلت است. اصحاب امامان می گویند: هر وقت شرفیاب می شدیم، بر علم و دانش ما افزوده می شد و از راهنمایی های آنان كمال استفاده را می بردیم. در این وصیت، می بینیم كه امام صادق علیه السلام به سه راهنمایی بزرگ و حیاتی اشاره می نماید، كه اهمیت به سزایی در زندگی همه ی اقشار جامعه دارد. هر كس كه دوست دارد همیشه دارای نعمتهای فراوان بوده و از
[ صفحه 129]
غم و اندوه به دور باشد، باید به این وصیت عمل نماید، تا همیشه سربلند باشد.
[1] ابراهيم، 14.
[2] نوح، 10-12.
[3] طرائف الحكم، ج 1، ص 224؛ بحارالانوار، ج 75، ص 201، ح 29.